Περί φύσεως Νο2 - Τα στοιχεία της Ζωής

   "Η φύση είναι ζωή", και είναι ζωή γιατί πε-ριλαμβάνει τα τέσσερα στοιχεία της ζωής. Δηλαδή το νερό, το χώμα, τον αέρα και τη φωτιά. Τέσσερα στοιχεία πολυερμηνευτικά. Εκτός δηλαδή από την κυριολεκτική τους σημασία, έχουν και πολλές άλλες. Το νερό, μπορεί να αναπαραστήσει κάτι το ρευστό και άμορφο, ή καλύτερα πολύμορφο. Το Άγιο Πνεύμα ας πούμε. Το χώμα, δεν θα μπορούσε να σημαίνει τίποτα πιο εμφανές από το σώμα, κάτι το γήινο, το ανθρώπινο. Ίσον τον Υιό. Ο αέρας, είναι κι αυτός πολύμορφος και ρευστός, αλλά και αόρατος και πανταχού παρών. Ας το παρομοιάσουμε με κάτι το θεϊκό, πνευματικό. Μέχρι τώρα, έχουμε τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα – μέσα στον άνθρωπο ενεργούν όπως ξέρουμε τρεις "διαστάσεις": η ανθρώπινη, η πνευματική και η ψυχική. Μας λείπει η φωτιά, το Πύρ, «το έναυσμα».
   Όταν ο Δίας, κατά την ελληνική μυθολογία, ανέθεσε στον Προμηθέα και τον Επιμηθέα, να φτιάξουν τον άνθρωπο, ο Επιμηθέας τον έφτιαξε σχεδόν τέλειο. Ο Προμηθέας, μη ξέροντας τι να προσθέσει, σκέφτηκε να του δώσει (του ανθρώπου), κάτι που μέχρι τότε είχαν μόνο οι θεοί και που στο μέλλον θα άλλαζε την εξέλιξη. Η φωτιά, όπως σημαίνει και ετυμολογικά η λέξη φωτίζει. Υπάρχει μέσα στη Γή (σώμα), σαν πυρήνας. Σβήνει από το νερό και δυναμώνει με τον αέρα.

   Έχοντας τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, λείπει η «φώτιση», την οποία έρχεται να συμπληρώσει η φωτιά.
   Η φύση, είναι λέξη ελληνική, τέσσερα γράμματα όχι τυχαία συνδεδεμένα μεταξύ τους. Γιατί άραγε απασχόλησε τόσο πολύ όλους τους αρχαίους ημών προγόνους;