Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Περί ισορροπίας

 
      Επειδή μου αρέσει η ετυμολογία, λέω να αρχίσουμε με την ετυμολογική ανάλυση της λέξης "ισορροπία".Έτσι έχουμε : ισορροπία = ίσο + ρέπω, δηλαδή ρέπω (εκδηλώνω τάση προς μία κατεύθυνση) το ίδιο προς κάθε αντίθετη κατεύθυνση, ούτως ώστε να αλληλοεξουδετερώνονται οι δυνάμεις και να μην παρεκκλίνω. Υπάρχει η ισορροπία που "επιτρέπει" μία οριακή παρέκκλιση χωρίς κάποια σοβαρή επίπτωση, και υπάρχει και αυτή η "εύθραυστη" ισορροπία, όπου και μία ελάχιστη παρέκκλιση θα προκαλούσε ίσως και καταστροφή.

      Ο Σωκράτης, ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος θέλοντας να μιλήσει για την ισορροπία, ανέφερε το "πάν μέτρον άριστον".
      Το ποιο τέλειο δημιούργημα είναι ο άνθρωπος, επειδή ισορροπεί στα δυο του πίσω άκρα, έχει από ένα "ζευγάρι" αισθητηρίων οργάνων (χέρια, πόδια, αυτιά ρουθούνια. μάτια, κ.λ.π.) που ισορροπούν για την επίτευξη του καλύτερου στόχου, και επίσης επειδή έχει τη λογική, την ισορροπία δηλαδή του πρέπει με το θέλω.
     Η φύση είναι τέλεια επειδή ισορροπεί: τη ζέστη με το κρύο, το πολύ με το λίγο, τη στεριά με τη θάλασσα. Ο ήλιος από μόνος του είναι ζωοδότης, αλλά χωρίς την προστασία των νεφελών και των διαφόρων στρωμάτων που παρεμβάλλονται μεταξύ αυτού και της Γης, θα ήταν καταστροφικός, εξαιτίας της διαταράξεως της ισορροπίας της φύσης. Η ζωή υπάρχει λόγω της ισορροπίας της φύσεως ( σωστή αναλογία Ήλιου, βροχής, κρύου, ζέστης,κ.λ.π.).
      Για να υπάρχει ισορροπία, απαιτούνται τουλάχιστον δύο στοιχεία. Δεν θα υπήρχε ποτέ το καλό αν δεν υπήρχε το κακό, ούτε το ζεστό αν δεν υπήρχε το κρύο, το σωστό χωρίς το λάθος, το άσπρο χωρίς το μαύρο, το όμορφο χωρίς το άσχημο, το πάνω χωρίς το κάτω, το μικρό χωρίς το μεγάλο, το κοντά χωρίς το μακριά, το μέσα χωρίς το έξω, η μέρα χωρίς τη νύχτα, το φως χωρίς το σκοτάδι, το δίκαιο χωρίς το άδικο. Και βέβαια το τέλειο αποτέλεσμα προϋποθέτει και τη σωστή αναλογία (παν μέτρον άριστον). 
Η ισορροπία φέρνει γαλήνη, ελευθερία, φως.     


Δεν υπάρχουν σχόλια: