Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Περί Ανθρώπων


   Προορισμός του ανθρώπου πάνω στη Γή, είναι να δημιουργεί ανθρώπους, με σκοπό τη διαιώνισει του είδους. Από τα πολύ παλιά χρόνια, αυτός ήταν ο σκοπός της "άφιξής" μας σ' αυτόν τον πλανήτη. Σκοπός του ανθρώπου δεν είναι η σωματική, πνευματική και ψυχική ανύψωσή του (με την εγωιστική έννοια). Όπως ξαφνικά ερχόμαστε, tabula rasa που έλεγαν οι λατίνοι, έτσι ξαφνικά και "γυμνοί" φεύγουμε.
   Εμείς ώς νοήμονα όντα, σκεφτήκαμε να προχωρήσουμε παραπάνω, και να προεκτείνουμε το σκοπό μας. Έτσι δε μας φτάνει μόνο να δημιουργούμε ανθρώπους, αλλά πλέον θέλουμε υπερδύναμους, μακρόβιους εώς και απέθαντους, αλώβητους, πάνσοφους ανθρώπους. Για το σκοπό αυτό πειραματιζόμαστε συνεχώς. Στην αρχή στα ποντίκια, και μετά σε ανθρώπους πειραματόζωα. Κι άν αποτύχει το πείραμα δεν πειράζει που δημιουργήσαμε ένα τέρας. Κανείς δεν θα νοιαστεί για την αποτυχία, όταν έρθει η επιτυχία. Αλλά η επιτυχία αργή, και ο κόσμος μας γεμίζει "τέρατα".
   Ο έλεγχος των ανθρώπων, είναι ισχυρό όπλο. Ποιός δεν θέλει να ελέγχει όλο τον κόσμο. Ποιος δεν θέλει να έχει υπό τις εντολές του άβουλα όντα. Και οι νοήμονες άνθρωποι, σιγά σιγά, χάνουν τη σκέψη ( αυτό το υπέροχο, σκέφτομαι άρα υπάρχω) και τη συνείδησή τους. Άβουλο όν, σημαίνει να μή σε νοιάζει η ζωή του άλλου. Άβουλο όν σημαίνει να μάχεσαι για ώφελος κάποιου άλλου. Άβουλο όν σημαίνει να εκτελείς εντολές σιωπηλά ή και αναίσθητα.
   Όταν ο σκοπός μας ήταν απλώς η δημιουργία Ανθρώπων, ζούσαμε χωρίς άγχος, ελεύθεροι και ήρεμοι, και το αποτέλεσμα ήταν καλοί άνθρωποι. Όταν ο σκοπός μας έγινε η δημιουργία υπεράνθρωπων, γεμίσαμε άγχος, γίναμε δούλοι, και το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία άβουλων ανθρώπων.
Ελληνικών το φιλοσοφείν............

Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Περί μύθων


   Μία φορά κι έναν καιρό, έλεγε ο Αίσωπος:
   "Αίλουρος συλλαβών αλεκτρυόνα μετ' ευλόγου τούτον αιτίας ηβουλήθη καταφάγειν. καί δή κατηγόρει αυτού λέγων, ως οχληρός είη τοις ανθρώποις νύκτωρ κεκραγώς καί μή συγχωρών ύπνου τυγχάνειν. του δ' απολογουμένου επί τη εκείνων ωφελεία τούτο ποιείν, ως επί τα συνήθη των έργων εγείρεσθαι, πάλιν ο αίλουρος αιτίαν επέφερεν, ως ασεβής είη περί την φύσιν μητρί και αδελφαίς συμμιγνύμενος. του δέ και τούτο πρός ωφέλειαν των δεσποτών πράττειν φήσαντος πολλών αυτοίς εντεύθεν ωών τικτομένων, ο αίλουρος ειπών:"αλλ' ει σύ γε πολλών ευπορείς ευπροσώπων απολογιών, έγωγε μέντοι άτροφος ου μένω" τούτον κατεθοινήσατο.
   Ο μύθος δηλοί, ότι η πονηρά φύσις πλημμελείν αιρουμένη, ει μή μετ' ευλόγου δυνηθείη προσχήματος, απαρακαλύπτως γε μήν πονηρεύεται."
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
   "Ένας γάτος έπιασε έναν πετεινό, αλλά θέλησε να βρει μια δικαιολογία για να τον φάει. Τον κατηγόρησε λοιπόν ότι γινόταν ενοχλητικός στους ανθρώπους, γιατί λαλούσε τη νύχτα και δεν άφηνε τους ανθρώπους να κοιμηθούν. Εκείνος ανταπάντησε πως το κάνει για δικό τους καλό, ώστε να σηκωθούν και να ασχοληθούν με τις καθημερινές δουλειές τους. μα ο γάτος απτόητος, τον κατηγόρησε και πάλι λέγοντας πως βεβηλώνει τους νόμους της φύσης εφόσον πλαγιάζει με τη μητέρα και τις αδερφές του. Ο πετεινός και σ' αυτή την κατηγορία απάντησε πως κοιμάται μαζί τους για να ωφελήσει τα αφεντικά του, γιατί έτσι γεννιούνται πολλά αυγά. Ο γάτος τότε είπε:" Μα, αν εσύ τα καταφέρνεις στα εύσχημα προσχήματα, εγώ νηστικός δεν θα μείνω" και με μιας τον έφαγε.
   Η ιστορία φανερώνει ότι η κακή φύση που προτιμάει να εγκληματίσει, άν μπορέσει, θα το κάνει χρησιμοποιώντας κάποιο πρόσχημα, διαφορετικά θα το κάνει φανερά και απροκάλυπτα."