Σάββατο 16 Ιουνίου 2007

Περί ανθρώπων


   Βγαίνοντας σήμερα το βράδυ έξω στη αυλή του σπιτιού μου, σήκωσα το κεφάλι και αντίκρισα αυτό το μοναδικό θέαμα. Ένα ξάστερο ουρανό, με τα αστέρια, τους πλανήτες, τους δορυφόρους (τεχνητούς και φυσικούς), τα διαστημικά σκουπίδια, ίσως κάποιους άλλους "συγκάτοικους" αυτού του σύμπαντος, και ότι άλλο γνωστό και άγνωστο περιλαμβάνει το στερεώμα. Ένιωσα κοινός θνητός και ίσος, με όλους τους άλλους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Με όλα αυτά που μας περιβάλλουν και διεκδικούν σχεδόν ότι κι εμείς.(Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να παραθέσω ένα παλαιότερο άρθρο μου: "Περί φύσεως Νο2 - Τα στοιχεία της Ζωής")(Σαββάτο 4 Νοεμβρίου 2006)
   Ο άνθρωπος σύμφωνα με την άποψη μερικών,βρίσκεται πάνω στη Γη τουλάχιστον 3.000 με 5.000 χρόνια. Κατ' άλλους και περισσότερο. Στο διάβα της ιστορίας, ήρθε πολλές φορές αντιμέτωπος με τη φύση. Πότε με κατακλυσμούς, πότε με ηφαίστεια, πότε με σεισμούς. Σχεδόν πάντα προηγούνταν μία περίοδος αλαζονείας και κατάχρησης της φυσης. Όπως έχω ξαναγράψει, "η φύση εκδικείται πάντα, και το πιάτο της εκδίκησής της σερβίρεται καυτό κι όχι κρύο".
   Αυτές τις μέρες η λέξη "περιβάλλον" "παίζει" πολύ. Συναντήσεις και διαλέξεις γίνονται και επαναλαμβάνονται διαρκώς. Αλλά κατά ένα "μαγικό" τρόπο τα δεδομένα παραμένουν ίδια, (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή χειροτερεύουν. Τα χρονοδιαγράμματα "δίνουν και παίρνουν", και λένε σχεδόν πάντα πως το περιβάλλον καταστρέφεται και πως η πορεία είναι δύσκολα αναστρέψιμη. Αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ένα μέγιστο ψέμα. Το περιβάλλον δεν καταστρέφεται, διότι αυτό είναι αδύνατο. Άντεξε στο παρελθόν, θα αντέξει και στο μέλλον.
   Αυτό που καταστρέφεται είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Παλεύουμε να χωρίσουμε τη Γη σε διαμερίσματα-χώρες βάζοντας σύνορα, ενώ αυτή παραμένει εννιαία. Μας αρέσει να διαχωρίζουμε τα πάντα. Τους λευκόδερμους ανθρώπους από τους μαύρους, κίτρινους, κ.λ.π. Τα φυτά από τα ζώα. Τη νύχτα από τη μέρα. Παλεύουμε να παρατείνουμε τη διάρκεια της ζωής μας με ουσίες, και πεθαίνουμε ποιό σύντομα από ότι στο παρελθόν.
   Η φύση δεν καταστρέφεται. Είναι τέλεια δημιουργημένη. Έχει νόμους απαράβατους που εφαρμόζονται πάντα. Είναι δίκαια και ανταποδίδει την ενέργεια που της προσφέρουμε(καλή ή κακή). Δημιουργεί δέντρα που δεν σκεφτονται πως απαγορευέται να απλώσουν τη ρίζα τους στο απέναντι κράτος.
   Η σωστή παρότρυνση, δεν είναι "σώστε τη φύση", αλλά "ο σώζον εαυτόν σωθητω"....Ελληνικών το φιλοσοφείν...