Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Περί ΟΧΙ

   Είμαστε στ' αλήθεια ευλογημένος λαός.
   Πάντα, όταν αμυνόμασταν είχαμε απέναντί μας περισσότερους αριθμητικά - ποσοτικά, αλλά λιγότερους ποιοτικά. Σαν λαός, εμείς οι Έλληνες, δεν έχουμε την αίσθηση του μέτρου. Τί κι άν πάσχιζε από τα αρχαία χρόνια ο Σωκράτης με το "παν μέτρον άριστον". Σε ειρηνικές περιόδους δεν είναι πάντα καλό αυτό, αλλά στους πολέμους που συμμετείχαμε, πάντα μας βοηθούσε. Δεν βλέπαμε τους χιλιάδες Πέρσες, που άνετοι έρχονταν να κάνουν "περίπατο" στην Ελλάδα. Ούτε τους Οθωμανούς, που δε λογάριαζαν τίποτα. Ούτε και τους Γερμανούς με την ποιό σύγχρονη για την εποχή της πολεμική μηχανη. Δε μας πτοούσαν αυτά, γιατί εμείς είχαμε το ελληνικό σθένος. Προστατεύαμε ιερά εδάφη. Είχαμε στο πλευρό μας την Παναγία και τον Χριστό. Ότι χαρακτηρίζεται ελληνικό και απειλείται μας πεισμώνει κι ενεργοποιεί τον εγωισμό μας. Τί κι αν λέγεται βραχονησίδα, ονομασία, προέλευση, ομάδα. Ότι χαρακτηρίζεται ελληνικό, έχει μία αόρατη ασπίδα που το προστατεύει και μία νοητή γραμμή που όποιος την περάσει καίγεται.
   Είμαστε μία απλή και μικρή κουκίδα στον χάρτη. Μία χώρα από τις πολλές του κόσμου. Όμως το αίμα των εκατομμυρίων προγόνων μας που χύθηκε, την έχει στοιχιώσει. Το ενεργειακό φορτίο που φέρει αυτή η χώρα, είναι άπειρο. Είναι σαν να πέρνεις μερικά απλά πανιά χρώματος μπλέ και μερικά απλά λευκά πανιά, που δεν σημαίνουν τίποτα. Όταν όμως ενωθούν κανονικά και δημιουργήσουν την Ελληνική σημαία, γίνονται όπλο.
   Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα, κι αλίμονο σ' αυτόν που την ξεχνάει. Όπως έχω πεί και σε προηγούμενα άρθρα μου, η παράδοση είναι κάτι που πρέπει να παραδόσουμε. Κάτι που παραλάβαμε και δεν πρέπει να αλλοιώσουμε, αλλά να συνεχίσουμε. Έχουμε πόλεμο, σχεδόν κάθε πενήντα χρόνια, γι αυτό και το φρόνημά μας πρέπει να το διατηρήσουμε ψηλά. Δεν μπορούν να μας νικήσουν με τα διάφορα όπλα τους γι αυτό ενεργοποιούν την αλλοιώσει της συνείδησής μας. Όμως το ανοσοποιητικό σύστημα του έλληνα είναι, ακόμα τουλάχιστον, δυνατό. Άς έχουμε καθαρό μυαλό, και σίγουρα θα επιβιώσουμε. Γιατί η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από έναν αγώνα επιβίωσης......
Ελληνικών το φιλοσοφείν...........

1 σχόλιο:

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Εχουμε λάδι, κρασί ,ψωμί, διεκδικούμε ειρήνη, αγάπη, δημιουργία είναι στη φύση μας να οραματιζόμαστε και όταν το ταξίδι τελειώνει να εκτιμούμε την πείρα και την αλμύρα του. Καλή χρονιά το 2008,εύχομαι