Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Περί ανεργίας


    Ένα θέμα που απασχολεί εδώ και αρκετό καιρό τους πολίτες αυτής της χώρας, είναι η εύρεση εργασίας. Δυστυχώς το ποσοστό ανεργίας έφτασε τον Ιούλιο του 2012 το 25,1% και έχει ανοδικές τάσεις. Το χειρότερο είναι πως αυτό το ποσοστό αφορά περίοδο εποχικής εργασίας, δηλαδή μία περίοδο που λογικά είναι η πιο "εργατική". Αυτό αφορά τους νόμιμα εργαζόμενους. Δυστυχώς υπάρχουν και οι παράνομοι, αυτοί που δουλεύουν "μαύρα", δηλαδή χωρίς ασφάλιση, ο αριθμός των οποίων είναι ανυπολόγιστος. Το κακό είναι πώς την περίοδο που ζούμε, δεν είναι ο εργοδότης που προτείνει τη "μαύρη" εργασία, αλλά ο εργαζόμενος. Ο αριθμός των παρανόμων πρέπει να προστεθεί σε αυτόν τον νομίμων, οπότε προκύπτει ένα ακόμα πιο απογοητευτικό ποσοστό.

    
    Θα έλεγε κανείς πως αυτή η περίοδος είναι κατάλληλη για να κάνει κάποιος μια δική του επιχείρηση,  μιας και το να βρεις εργασία είναι ανέφικτο, κι αυτό όχι λόγω τεμπελιάς, αλλά λόγω "ανομβρίας". Με τα φορολογικά μέτρα που παίρνουν όμως οι υπεύθυνοι, σε αποτρέπουν και από αυτή τη λύση. 
    Η λύση του εξωτερικού, έχει κι αυτή τις δυσκολίες της, ειδικά αν πρόκειται να πας σε κάποιο μέρος όπου θα είσαι μόνος. Η γλώσσα και το περιβάλλον φυσικό και εργασιακό, είναι κάποια από τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσεις. Εκεί όπως και να 'χει θα είσαι ξένος, αλλοδαπός, και η αντιμετώπισή σου θα είναι ανάλογη. Αυτό δεν έχει να κάνει με την καταγωγή. Εκτός αυτού, οι περισσότερες χώρες έχουν "χτυπηθεί" από την κρίση, και έχουν λάβει τα μέτρα τους, ώστε να προστατέψουν τα συμφέροντα πρώτα των ντόπιων.
    Το πώς φτάσαμε ως εδώ είναι γνωστό σε όλους. Δυστυχώς ο κύριος λόγος είναι πως μας έλειπε ο ηγέτης. Αυτός που θα τον σεβόντουσαν στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτός που δεν θα κοιτούσε το ίδιον ώφελος, αλλά το δημόσιο. Αυτός που θα έλεγε να γίνει κάτι και θα γινόταν. Αυτός που θα ήταν διπλωμάτης, ισχυρογνώμων και ευφυής. Αμερόληπτος και φερέγγυος. Αυτός που δεν θα κοιτούσε χρώματα αλλά ικανότητες, στις επιλογές του. Δεν είναι δύσκολο. Δεν είναι ακατόρθωτο. Υπάρχει.
    Τι μπορούμε να κάνουμε για να βγούμε από αυτή την κατάσταση. Σαν Έλληνες πολλά. Αλλά όχι να λιποτακτήσουμε και να λιγοψυχήσουμε. Δεν μας ταιριάζει η παραίτηση από την προσπάθεια και τη ζωή. Οι ξένοι "πράκτορες - τουρίστες", όταν έρχονταν διακοπές, και μας έβλεπαν αισιόδοξους και χαλαρούς, τρελαινόντουσαν. Αυτοί δούλευαν όλο το χρόνο για δέκα μέρες διακοπές. Θέλανε να γίνουμε ίδιοι. Προσπάθησαν. Έβαλαν τα δυνατά τους. Μας έβαλαν στο €. Μας έβαλαν στο μνημόνιο. Δεν κατάφεραν τίποτα.
    Πολεμήσαμε για την ελευθερία μας πολλές φορές. Από προδότες και δοσίλογους, ποτέ δεν είχαμε έλλειψη. Συνήθως είχαν εξουσία. Ήμασταν όμως πάντα περήφανος λαός.      

Δεν υπάρχουν σχόλια: