Υπάρχει μία έννοια, χωρίς αρχή και τέλος. Η οποία υπήρχε με άλλη μορφη στο παρελθόν, υπάρχει προσαρμοσμέ-νη στο παρρόν και μάλλον θα υπάρχει διαφορετική και στο μέλλον. Είναι ελκυστική, ευέλικτη, προσαρμοστική, υπομο-νετική μα και εκδικητική. Μας φι-λοξενεί στο παρρόν και την προσ-δοκούμε και στο μέλλον. Μας πα-ρέχει πρώτες ύλες για προστασία, τροφή μα και διασκέδαση.
Η Φ Υ Σ Η , είναι ένα τέλειο εργοστάσιο, όπου οι εργάτες που απασχολεί, γνωρίζουν εκ γεννηθεις τον σκοπό που πρέπει να επιτελέσουν, και τον επιτελούν σχεδόν αυτόματα. Περιλαμβάνει τη χλωρίδα - δέντρα κωνοφόρα και πλατύφυλλα, θάμνους αειθαλείς και φυλλοβόλους, χόρτα ψυχανθή, και πολλά άλλα είδη - και την πανίδα - αρθρόποδα και θηλαστικά, σπονδυλωτά και ασπόνδυλα, πετούμενα και υδρόβια, και πολλά άλλα. Ο κάθε οργανισμός έχει ένα σκοπό. Τα είδη τις πανίδας, ώς επί το πλείστον, παλεύουν για την επιβίωσή τους. Να μην καταστούν δηλαδή, είδος πρός εξαφάνιση. Τα είδη τις χλωρίδας από την άλλη, ώς επι το πλείστον κι αυτά, απότελούν μία "γέφυρα" για την επίτευξή του σκοπού και τη συνέχεια της πορείας, των ειδών τις πανίδας. Ο κάθε οργανισμός - είτε χλωρίδας είτε πανίδας - γνωρίζει τα βασικά στάδια ανάπτυξής του. Γέννηση, επίτευξη του σκοπού, θάνατος.Το κοινό σημείο όλων σχεδόν των οργανισμών, είναι η παραγωγή οξυγόνου, ενός χημικού στοιχείου απαραίτητου για την ύπαρξη ζωής. Οι οργανισμοί, αποτελουν τη φύση και παράγουν "ζωή". Η φύση δηλαδή είναι ζωή.
Οι αρχαίοι Έλληνες, οι χριστιανοί, οι κινέζοι, οι μουσουλμάνοι, και σχεδόν όλοι οι λαοί, σαν προσδοκόμμενο τόπο κατάληξης, μετα θάνατων, έχουν μία τέλεια φύση. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, το έλεγαν Ιλλύσια πεδία, οι χριστιανοί, το ονομάσαμε παράδεισο, κ.λ.π. Η φύση εκτός του ότι είναι ζωή εν ζωή, είναι ζωή και μετά θάνατων.
Η φύση, όσο είμαστε εν ζωή τουλάχιστον, εμείς, απαιτεί σεβασμό. Διότι όπως είπα εξ αρχής, είναι εκδικητική. Καίμε τα δάση, με σκοπό το ίδιων όφελος, την οικοπεδοποίησή τους, άμεσο επακόλουθω πλημμύρες και καταστρόφές. Μπαζώνουμε τα ρέματα, για να χτίσουμε αυθαίρετα, άμεσο επακόλουθω πλημμύρες και καταστροφές. Καταναλώνουμε πολεμικό υλικό, οποιασδήποτε μορφής για να "παίξουμε τα στρατιωτάκια", άμεσο επακόλουθω ρύπανση του αέρα, τρύπα του όζοντως, καρκίνος, και άπειρες άλλες αρρώστιες. Το πιάτο της εκδίκησης της φύσης, δεν σερβίρεται κρύο, αλλά καυτό.
Η φύση μας φιλοξενεί. Εμείς ήρθαμε και θα φύγουμε. Αυτή όπως υπήρχε, με λίγες διαφοροποιήσεις, θα συνεχίσει να υπάρχει. Η φύση δεν είναι υλικό, είναι ιδέα, γι αυτό γοήτευε τους ευφυής αρχαίους ημών προγόνους.
